ყალამზანი ლითონის - სპილენძის, ოქროსა და ბრინჯაოს საგნების ზედაპირზე სხვადასხვა ორნამენტის ამოკვეთას ნიშნავს. სხვა სიტყვებით რომ ვთქვათ, ყალამზანი ერთგვარი გრავირებაა - ლითონის ზედაპირზე დადებულ რკინის სოლზე ჩაქუჩის დარტყმით ხაზების და ორნამენტების შექმნა.

მოარაყქარი მონუმენტური ხელოვნების ერთ-ერთი სახეა. ოსტატი ხის ან სხვა მასალის პატარ-პატარა ნაჭრების ერთმანეთის გვერდით განთავსებით ხელოვნების ძვირფას ნიმუშს ქმნის.

ხათამქარი ირანის ნატიფ ხელნაკეთობებს შორისაა, რომელსაც უძელესი ისტორია აქვს. ეს ხელოვნება ირანში უძველესი დროიდან იყო გავრცელებული და მისი გამოყენებით მრავალი ნამუშევარია შექმნილი.

არქეოლოგიური გათხრებით დასტურდება, რომ მინის ნაწარმის დამზადება ჯერ კიდევ ძველ ირანში (აქამენიდთა ხანაში) იყო გავრცელებული.

ჩვენთვის ცნობილი უძველესი ირანული ხალიჩა დაახლოებით 2500 წლისაა. იგი ფაზირიკის ხალიჩის სახელითაა ცნობილი და ციმბირის სამხრეთ ნაწილშია ნაპოვნი.

მინაქარის ხელოვნებას თითქმის ხუთიათასწლოვანი ისტორია აქვს და ირანულ ხელნაკეთობებს შორის ითვლება.

ფირუზექუბი ხელნაკეთობის ერთ-ერთი სახეობაა და ფირუზის ქვის პატარა ნატეხების ჭურჭლის, საიუველირო ნაწარმის და დეკორატიული საგნების ზედაპირზე მოზაიკურად ჩასმას ნიშნავს.

მინიატურა ( minium - წითელი მიწა/ წითელი ტყვია) უძველესი დროის ან შუა საუკუნეების ხელნაწერების დასურათებას ეწოდება. იმ პერიოდში წიგნებს თბილი პიგმენტის გამოყენებით აფორმებდნენ.